Transplantatie ja of nee?

Hier schrijf ik het hele gebeuren rond mijn eventuele transplantatie,             

 

 1 augustus was het eindelijk zover,wat voor Mei geplant was,gebeurde eindelijk !!!

Ik werd voor een screening opgenomen in het Erasmus ziekenhuis van Brussel.

Om 9.30 was de afspraak ,moest ik op de kamer zijn ,en dat was ik presies....

De onderzoekingen gingen dadelijk van start ....de eerste dag waren het 7 onderzoekingen.Het ging heel vlot,ook was het ziekenhuis niet vol belegd in verband met de vakanties,werd mij verteld.In Luxemburg had ik al een darmspiegeling,mamografie,genecologis onderzoek,tandarzt,hart onderzoek,enz. achter de rug.          Ik was echt verast wat voor onderzoekingen allemaal nodig zijn,en dat zoveel aan een mens kan onderzocht worden.Maar het viel allemaal wel mee,men weet ja dat het alleen maar beter kan gaan ,als alles goed verloopt he!De tweede dag stond weer vol met onderzoekingen,en dag 3 had ik er nog 4      ,waarna ik dan weer naar huis mocht .Er werden ook gesprekken gevoerd met een therapeut,wat ook belangrijk was!De arzt in Brussel ziet het wel positiv ,en als alles mee zit ,dan kan het medio 2012 al gebeurd zijn !!!Ik kreeg een raport mee naar huis,wat ik aan mijn longarzt moest doorgeven ,waarin ook stond ,dat met mijn schildklier wat niet in orde is,(ik neem al enkele jaren eutirox 75mg.)maar er bleek nog wat niet in orde te zijn.Ook moet ik 20 kg. afvallen(10 kg. zijn er al af!)      Wij hebben nu 3 September ,en ik wacht nog steeds op antwoord van mijn longarzt,nadat ik 2 x per week telefonis navraag deed,begin ik nu toch ongeduldig te worden.Vrijdag namiddag zou mijn arzt naar Brussel bellen.De arzt uit Brussel heeft ook gisteren nagevraagd (also heeft mijn arzt niet zoals beloofd naar Brussel gebeld!!Na ongeveer 6 weken zou ik weer in Brussel een afspraak hebben ,waar dan alle resultaten bekeken en besproken word of ik in aanmerking kom een dubbelzijdige transplantatie te ondergaan,of welke dringlichheid ik heb..Maar eerst moet mijn schildklier in orde gebracht worden.En eindelijk heb ik aanstaande donderdag 08-09-2011 een afspraak met mijn longarzt hier in het ziekenhuis.Ik voel het een beetje als nalatig van mijn arzt ,na zoveel telefoontjes,en pas nadat de professeur van Brussel getelefoneerd heeft gaat het weer verder .

P.S.Met mijn gezondheid gaat het wel steeds minder,de kracht laat toch steeds meer na ,en ik voel me grieperig de laatste tijd,wat mijn voorbereidingen wel niet echt ten goede komt!

Maar ik blijf een optimist en heb lieve mensen rond mij he!!! 

Hallo,wij zijn weer twee weekjes verder...

Nadat ik bij mijn longenarzt geweest ben ,moet ik nu weer terrug naar de hartspecialist die een voledig onderzoek van het hart moet realiseren ,en daar ga ik deze(20-09) morgen voor ,ook moet er aan mijn schildklier(neem al enkele jaartjes medicijnen) wat gebeuren ,en daarvoor werd ik doorverwesen naar een team die alleen voor de klieren gespecialiseerd zijn helaas gebeurd dit pas op 26 Oktober,....dus weer gaat er veel tijd in het land...Gisteren heb ik akupuntur laten doen omwille mijn gewicht ,er zijn ondertussen wel 11 kg. af maar er moeten er nog ongeveer 10 verdwijnen!!!  En is dit allemaal achter de rug moet ik weer naar Brussel voor de finale screening,dit zal heus nog enkele maanden duren ...neem ik aan.

zie zo...ik ben juist terrug van de hartspecialist ,en woensdag de 27-09 word ik opgenomen voor 2 dagen in verband met een ader-onderzoek dwz:een coronografie. Alweer een stapje vooruit he! Voor de rest blijkt gelukkig met het hart alles in orde te zijn !

 

Het is nu 30 September ,en heb gisteren een ader-onderzoek gehad. Ik werd 28 September om 5 uur opgenomen in het ziekenhuis in Ettelbruck.Maar jammer genoeg was er geen 1-klas kamer meer beschikbaar ,also moest ik de kamer met nog een patiente delen ,wat mij helemaal niet bevalt,maar ik had geluk en had een heel lieve dame naast mij ,die net een klaplong achter de rug had ,wat ook niet nix is .Het was een Nederlandse dame die op vakantie was in Luxemburg,en ze was zo blij ,dat ik nu haar kon helpen met de taal ,en het nederlands volk ligt mij helemaal he ,zo kwam het dat wij het die eerste avond heel gesellig hadden!!!!!  Maar nu terrug naar het hele gebeuren ,rond 7 uur kwam de verpleegster en wilde mij dan van mijn haartjes ontdoen (beneden...julli weten wel he?)maar dat had ik al wijselijk thuis gedaan ,dus die prosedure was gebeurd! De volgende dag om 5 uur werd ik gewekt (en mijn buurvroutje jammer genoeg ook )ik heb een ontsmettingsduche genomen en een baxter werd ook gezet,het infus was er vlug in ,want ik heb geen goede venen ,maar deze keer lukte het goed!Om 7 uur werd ik dan met een brancard afgehaald en met de ambulance naar Luxemburg stad in een speciaal ziekenhuis gebracht ,dus dit was 1 uur op dat ongemakkelijke bed .Na de toediening van het contrastmiddel via de baxter ,werd ik dan in de o.p. gevaren(wat een luxe he)en begon het hele gebeuren ,ik had wel een plaatselijke annestesie ,dus ik heb er niet veel van gemerkt ,en kon het gebeuren leuk op een scherm volgen!!! En alles was super ,mijn aders zijn tip-top in orde en mijn hart ,doordat ik konstand zuurstof neem is ook in een nog goede condietie.. .hoera dit is weer een stap dichter bij de transplantatie!!!!  Daarna werd ik met een drukverband enkele uurtjes op een zaaltje gebracht . De arzt kwam het cd.en het protocol brengen wat ik mee naar Brussel moet nemen,en zij:houd dit goed bij je ,want anders verdwijnt het in Ettelbruck in de archieven......Ik heb alles tussen mijn boek gelegd en niet meer los gelaten....Om 12 uur werd ik dan weer door de ambulance afgehaald en terrug naar Ettelbruck gebracht.Ook macht ik mijn rechterbeen niet plooen of bewegen ,het moest gestrekt blijven liggen,daar er in mijn slag-ader geprikt werd is het gevaar van verbloeding enorm.Terrug op mijn kamer vond ik een mooi afscheidsbriefje van mijn buurvrouw die ondertussen ontslagen  werd,(lief he!!)Tot 4 uur mocht ik niet opstaan en plat blijven liggen ,wat met mijn ademhaling niet zo leuk was ,maar het is gelukt !!!Om 5.30.hrs.mocht ik naar huis ,maar moet nog liggen en rustig aan doen ,ook mag ik een week niet op de fiets ,dus de fysyotherapie zal volgende week ook uitvallen.Terrug thuis ontdekte ik dat de kanulle van de baxter nog in mijn arm zat ,dus heb ik die er zelf uitgenomen en gedecificeert,een klein drukverbandje en het was goed (ondertussen weet ik wel hoe dat moet he)Maar ik werd toch gebeld daar het ziekenhuis ,die mij toen verklaarden hoe ik het zelf kon doen...ik heb mij bedankt en niet verteld ,dat het al gebeurd was!

mein dochter kwam toch even langs met de kleindochtertjes en had vlug een kiekje gemaakt !!!

                         26-Oktober ,onderzoek bij Dr. Dadoun,in het Centrum ziekenhuis in Luxenburg-stad.

Om 12.50 uur had ik de afspraak,en ik werd ook snel geholpen,de Arzt onderzocht door middels van drukken en knijpen aan mijn hals de schildklier dikte(neem ik aan)

ook werd ik gewogen en mijn omvang gemeten . Nadat ook mijn bloedruk gemeten was ,werd mij verteld dat er een bloedanalise gemaakt werd ,en ik ook een schildklier-biopsie moet laten doen .Er werd meteen gebeld om een afspraak voor de biopsie .Het snelste termijn zou pas in Dezember vrij zijn ....(weer veel tijd verloren ,dacht ik) Maar ik had geluk,er was voor die namiddag een afspraak vrij gekomen ,een patiente had haar afspraak afgezegd ,en zo werd mij deze aangeboden ,en zou om 15.00 uur plaatsvinden .Super,dus natuurlijk nam ik dankbaar aan .En nadat ik dan de bloed-analisen achter de rug had was ik weer op tijd ter plek!

De biopsie werd door Dr. Rancier uitgevoerd ,:Er word door middels van een naald door de hals in de schildklier geprikt en cellen ontnomen ,die dan in het labor onderzocht worden.Echt pijn doet het niet ,maar aangenaam is wel iets heel anders!!!                Er moest meermaals geprikt worden ,maar na de 2-de keer ging iets mis....De Arzt werd zenuwachtig en er werd wild heen en weer getelefoneerd ,ook had ik meer pijn ,als er mij verteld werd !

" -u moet naar het ziekenhuis in Eech(een vooroort van Luxenburg stad) gebracht worden" werd mij verteld,en ik dacht na ja ,wij zijn toch onderweg (Carlo en ik)ik had de ernst nog niet door....Nee nee, ik mocht er niet zelf naar toe ...                  Er werd heel vlug een ziekenwagen organiseerd en ja hoor...met tatu-tata- werd ik heel luxerieus naar het andere ziekenhuis gebracht...      En Carlo met de wagen er achter aan....Naderhand begreep ik dat ik in gevaar was om te stikken ,daar er waarscheinlijk een veen getroffen was ,maar helemaal begrijp ik het nog steeds niet!!!  

Daar werd ik dan gelijk geholpen.  Een klein slangetje waar een kamera aan zit werd door mijn neusgat ingebracht tot op de diepte van de schildklier ,om te zien wat er precies gebeurd was ,(deze procedure was niet zo erg ,een longbiopsie word ook op deze manier gedaan) Ik moest rustig blijven liggen ,en na een 2 uurtjes mocht ik dan toch naar huis ,maar met de waarschuwing,meteen een ziekenwagen te bellen als ik in ademnoot kwam ,of de pijn niet na zou laten .Dit heb ik dan natuurlijk beloofd!!! Thuis aangekomen ben ik gelijk gaan liggen ,ik was er toch van verslagen en heel vermoeid van geraakt,      Maar de pijn was toch nog hevig in de nacht .

En nu is het weer wachten op de uitslag ,dit zal wel 2 a 3 weken duren ,werd mij verteld! En dan zijn we zeker weer een stapje dichter bij de  LIJST....(hopelijk)Tong uitsteken

Maak jouw eigen website met JouwWeb